Interview met Henk Vriend

Op stap met Henk Vriend - Voorzitter Europafietsers

Een jaar of 12 geleden stelde een van onze kinderen voor naar Parijs te fietsen. Apetrots stonden we na een kleine week bij de Eiffeltoren, en een hoofd vol met vooral leuke herinneringen. Een hoop geleerd op die reis, het smaakte naar meer. Ega moest onderweg afhaken wegens een zweepslag ontstaan door het ploegen tegen de wind in: “Je bent toch eigenlijk knettergek om dit leuk te vinden.” We doen het nog eens en dan met meer versnellingen.
We ontdekten routeboekjes van Europafietsers, onze eerste tocht Langs Oude wegen tot Vezelay. Over heuvels en door dalen, onafzienbare korenvelden passeer je dorpen en steden. Het zijn de (rij)wind, geuren, vergezichten, luchten en geluiden onderweg die me helemaal wild maken. Maar zoveel weken onderweg en ‘buiten de deur eten en slapen’ is wel een beetje begrotelijk.

Waarom in hemelsnaam op fietsvakantie?

Het is gewoon verslavend. We keken zelfs weer uit naar kampeerspullen en ontdekten de innovatie op de kampeermarkt. Toegerust voor nieuwe ervaringen: met fiets én tent naar Bregenz (Bodensee). Storm en slagregens onderweg, maar ach, richting het zuiden zal het wel beter worden. Drie weken regen helaas, zelfs geen berg gezien bij de Bodensee. Gewoon pech. Met de trein terug.

Het jaar daarop weer begonnen waar we gebleven waren: op naar Rome. Heerlijk. Het weer was fijn, spullen in orde. Maar ega wordt toch geen vriendje met heuvels. Met haar fietszadel evenmin. Of de broek? Mal toch, dat de naden van een fietsbroek altijd op de wrijfplaats met het zadel zijn aangebracht. De juiste fietsafstelling is ook wel een dingetje. Het is altijd de voldoening aan het eind van de dag. ’s Morgens wakker worden in je tentje en bij het ontbijt kijk je zorgeloos de dag tegemoet: wat zullen we eten en waar slapen we vanavond. Zo’n fietsvakantie doet je onthaasten – het gejakker op de snelweg is toch niks. We zien de auto’s daarboven over het viaduct van de A3 voorbij vliegen. De reizigers, zij weten niet wat zij missen daar beneden. Onderweg besef je hoe dominant het gemotoriseerde verkeer is.

Ik heb eens een ‘sabbatical’ van 12 weken achtereen kunnen opnemen en na drie weken samen - na Regensburg solo verder gegaan op de Limesroute naar Constanta in Roemenië. Terzijde, het is wel heel prettig om wat woorden te leren van de taal van je vakantieland. Met het Hongaarse taalgebied nog niet zo eenvoudig, maar met het Roemeens is dat anders en bovendien had ik een juf.

Single ontstaat er heel gauw contact, vooral in Roemenië. Mensen spreken je aan, op een terrasje en ook gewoon passanten langs weg of door tuinders vanaf hun akker: “salut!” en “pace” (vrede). Je wordt hier toch helemaal blij van.

Hoogtepunten

De hoogtepunten van mijn fietsvakantie (maar daarbuiten ook wel) zijn de ontmoetingen onderweg. Zo stond ik eens in Hongarije met mijn eierdoosje aan het hek te rammelen van een woonerf waar ik kippen zag lopen. De bewoner op leeftijd komt aangesloft en begreep mijn wens. Hij nam mijn doosje in ontvangst en bracht het even later gevuld terug. Aan de kant van de weg maakte ik mijn lunch klaar en kookte een eitje. Uit dat hek zag ik een vrouw komen. Zij liep op mij af en overhandigde me een plastic tas. Uit eigen tuin, begreep ik, zij wees op de inhoud. Twee uien, tomaten, een komkommer en een rond vloerbrood. Zij verontschuldigde zich dat er een kwart uit was gesneden: dat hadden zij en haar echtgenoot opgegeten. Verder communiceren konden we helaas niet, ze keerde om en ging huiswaarts. Ontroerend.

Of, die oude meneer in het gras, ergens in de binnenlanden van de Karpaten (Roemenie). Ik zag hem liggen en dacht even dat hem iets zou mankeren en stap af. Hij kwam overeind, verbaasd en ging staan. Niet vreemd, in dit gebied is een fietser als ik science fiction voor hem. Hij lachte zijn tanden bloot. Ik raakte gebiologeerd door zijn tanden. Die tanden! Allemaal metaal met oudzilver-grijze kleur. Na de gebruikelijke vragen waar kom je vandaan en waar ga je naar toe, kon hem vragen stellen. ‘Ik ben 80’ zei hij en ‘ik heb al 25 jaar pensioen’. Nu past hij op koeien uit zijn dorp. ‘Daar krijg ik 100 Lei voor (€ 25) per maand’.

Leer je jezelf beter kennen tijdeens een fietsvakantie?

Fietsen is ook een oefening in geduld. Onderweg word je een beetje beschouwend, contemplatief. Ook maakt het mij attenter om zelf gastvrij te zijn voor reizigers in de Achterhoek waar we wonen.

Voorbereiding

Ik werk een lijstje af. Want voor je het weet stop je weer teveel in je tas. "Wat je weglaat is meegenomen" is een bekend motto. Maar ja, denk eens aan voeding voor je elektronica. Met mijn fiets kan ik stroom maken, maar in heuvelachtig gebied wek ik niet genoeg op en loopt mijn smartphone leeg. Dus is een accupack nodig, en toch ook nog een oplader. En een zonnepaneel is ook wel erg handig… Je ziet, een echte grammenjager ben ik niet. Toch, ik wil met mijn bagagegewicht niet boven de 23 kg uitkomen.

Waar maak je gebruik van om je vakantie samen te stellen?

Soms gebruik ik een route van Europafietsers, want veel routeboekjes zijn thematisch en echt heel informatief en actueel door de aanvullingen die de website biedt. Internet is natuurlijk ook wel een onuitputtelijke bron. Elk land kent wel fietsroutes, al zijn die veelal bedoeld voor een MTB. Als het me te gortig wordt zoek ik de verharde weg er vlakbij.

De track van de routes van EF download ik vooral op mijn smartphone. Ook gebruik ik wel mijn Garmin, maar het gebruiksgemak van een smartphone maakt hem voor ook het navigeren wel heel aantrekkelijk. Steeds meer routes komen in een App beschikbaar, op de dagen van de Fiets en Wandelbeurs beurs bleek wel hoe die beantwoorden aan een breed gedragen behoefte.

Je fiets?

Mijn fietsie is een Santos, met Rohloff-naaf en riem. Aan het begin van elke fietsdag heb ik weer even dat gevoel, wat een wegligging heeft die fiets. Heerlijk. Of ik weer voor een riem zou kiezen denk ik niet. Eigenlijk zou je er toch iets als een kettingkast op moeten doen. Want dat zou de levensduur van riem, maar vooral het voor- en achter tandwiel ten goede komen. Na 30.000 km waren deze messcherp en moest ik vervangen. De aandrijfriem was voor mij leidend bij de keuze van mijn fiets. Maar het hoeft allemaal niet zo sophisticated, iets dikkere banden (50 mm) bieden wel wat meer rijcomfort.

Uitdagende situatie

Dat was voor mij een fietstocht op een nog kille voorjaarsdag. Ik moest na een klim op de Veluwe afstappen en ben tegen een boom gaan zitten. Extreem moe, een veel te hoog hartritme, duizelig. Ik zag mijn bidon en realiseerde me dat ik in zes uur veel te weinig gegeten had en mijn bidon nog vol was …
Fietserstip: Drink! Ook als je geen dorst hebt. Wat je verder altijd mee moet nemen is een zakje gedroogd fruit, of muesli of wat noten. Ik had de pest in dat ik zo slecht voor mezelf had gezorgd. Het kostte me bijna een uur om weer wat te herstellen – maar de vermoeidheid verdween pas uren later.

Favoriete recept

Ja, ik kook het liefst zelf. Daarvoor heb het nodige aan kruiden mee, omdat ik wel gek ben op de Oriëntaalse keuken. Vega doorgaans, ook wel gevogelte, veel rauwkost, samen met linzen, hoemoes of rijst, noten, kaas, eieren. Ik heb dus wel twee pannetjes nodig.

Bulgur met kip
Bereiding voor één gaspit:
Fruit de helft van de ui in dunne ringen en doe ze met de olie in je pannetje tot ze goudbruin zijn. Voeg bulgur, piment, koriander toe en wat zwarte peper. Omroeren, half kopje water erbij. Deksel erop en 10 min zachtjes koken. Neem de pan van het vuur en laat hem staan. Doe de kip in je tweede pan, met kaneel, wortel, de helft van je peterselie. Snij de ui in vieren, helft in de pan, andere helft bewaren. Koud water erover, niet teveel en 30 min pruttelen met deksel erop. Kip nog niet gaar? Dan heb je (te) veel kip en moet je nog even erop wachten.
Pluk de blaadjes van de overgebleven peterselie en snijd ze grof. Meng het grootste deel met een vork door de bulgur. Haal het vlees van het bot en snij het in wat dunnere plakken. Doe de bulgur op je bord. Leg de stukjes bout- en dijvlees erop. Garneer met een paar lepels amandel (of andere nootjes) en bestrooi met peterselie.

Tip

Probeer eens een weekend met vrijwilligers van Europafietsers of van de Wereldfietser. Kijk af en toe eens op de website van beiden, je kunt je inschrijven voor zo’n minivakantie, zodat je dit kunt uitproberen. Je zal veel ervaring ontmoeten, heel leuk!

Mijn gedachten bij Fietsvakantiewinkel?

Een internetwinkel vol met vakantieproducten waarvan je op aan kan dat er ervaring mee is opgedaan. Een winkel met enthousiaste werkneemsters die kennis hebben van de producten. Heel prettig.