Interview met Jet Agelink

Op stap met Jet Agelink - medewerker Fietsvakantiewinkel

Waarom, hoe en met wie?

Wanneer is voor jou het idee ontstaan om op fietsvakantie te gaan?
Mijn allereerste fietsvakantie was met mijn zus, toen ik 16 of 17 was, een spontaan idee dat weerklank vond en met hulp van onze ouders is uitgevoerd. En daarna was het weer een tijd stil. Tot ik op mijn 23e ging backpacken. Fietsen werd overwogen, maar dit was mijn eerste verre reis en ik wilde eerst proberen of ik dat wel wat zou vinden. Ik was in China aan het backpacken toen ik een fietser in het hostel ontmoette. En toen ontmoette ik er nog een. En in Vietnam gebeurde dat nogmaals. Het backpacker-vervoer in Vietnam was niet mijn ding, ik miste mijn onafhankelijkheid. Die fietsers, die o.a. vanaf Engeland kwamen fietsen, waren mijn inspiratie om toch over te stappen op de fiets. Het begon met goedkope achtertassen en mijn rugzak er bovenop en is langzaam gegroeid tot een volledige uitrustig waarmee ik korte en lange tochten kan maken.
Waar komt jouw fietslust vandaan?
Ik ervaar graag de plaatsen waar ik kom zoals ze zijn. Ik wil mijn omgeving horen, voelen, proeven, ruiken. Door op de fiets onderweg te zijn voel ik mij energiek maar ook meer in contact met de wereld om mij heen. Ik stop juist in de kleinere dorpen of picknick langs een rivier. Die vrijheid en de energie die ik krijg van onderweg zijn spoort mijn fietslust aan.
Fiets je graag samen met anderen of liever alleen? Kun je dat toelichten?
Het idee om met anderen te fietsen spreekt mij aan, iemand hebben om de ervaring mee te delen. Maar het vinden van iemand anders die ook zo op de fiets wil stappen en gaan is niet zo eenvoudig. Ik heb veel alleen gefietst, maar ook stukken met anderen. Mensen die ik onderweg tegenkwam, die in dezelfde richting hun stuur hebben staan en die het ook zien zitten om een stukje samen te fietsen. Het is altijd proberen, het zijn vreemden maar je hebt gelijk raakvlakken. Dat ging beter met sommigen dan met anderen. Soms vind ik het juist ook fijn om een stuk alleen te zijn, dat maakt je weer open voor contact met de mensen die je onderweg tegenkomt.
Wat zijn verplichte elementen voor jouw fietsvakantie? Wanneer is voor jou een fietsvakantie geslaagd?
Voor een geslaagde fietsvakantie heb ik nodig: een fiets, een overnachting en een nieuwe ervaring. Voor mij zijn dit ook de enige ‘verplichte’ elementen. Ik ga graag fietsen en het voelt voor mij als vakantie als ik niet in mijn eigen bed lig ‘s avonds. Of ik dan bij vrienden op bezoek ben, in een hostel of huisje slaap of in mijn tent doet niet af aan het vakantiegevoel. En elke keer dat ik op mijn fiets stap met mijn spullen voor vakantie doe ik nieuwe ervaringen op, klein en groot. Zo kwam ik een leuke kleine camping tegen vorig jaar op een weekeind weg te fiets, dat voelt ook gelijk als vakantie. En daar kan ook zo een stuk ov-vervoer bij zitten, aan het begin, in het midden of op het einde. Dat doet voor mijn gevoel niet af aan een geslaagde vakantie en kan ook juist weer interessante ervaringen opleveren. Ik ben dan ook gelijk weg als ik ‘s avonds in een ander bed lig, ik een stuk fiets overdag en nieuwe plekken kan verkennen. Als is het maar fietsen over de Veluwe en een camping langs de IJssel.
Leer je jezelf beter kennen tijdens een fietsvakantie?
Elke keer weer. Gelukkig blijf je je als mens ontwikkelen en aanpassen en groeien, dus elke keer leer ik mezelf weer een beetje kennen. Meestal gebeurt het op onverwachte momenten, maar er is genoeg tijd op de fiets om te reflecteren en te lachen over mijn eigen verbijstering. Onderweg zoek ik toch, al dan niet onbewust, mijn eigen grenzen op en daardoor groei ik en leer ik veel onderweg. Ook al is dit in het dagelijks leven misschien niet altijd direct te merken of zien, voel ik zelf wel een verschil.

Waarheen?

Hoe bereid je je voor op zo’n reis?
Het ligt er heel erg aan waar ik heen ga. Fietsend langs de Rijn in Duitsland of over de heuvelrug in Utrecht vereist niet veel voorbereiding voor mij. Ik gooi mijn kampeerspullen in fietstassen, hang ze op en vertrek. Met een idee van waar ik wil eindigen die avond kom ik er qua route vaak onderweg wel uit. Maar mijn grotere tochten hadden meer voorbereiding nodig. Kaarten bestuderen, afstanden tussen plaatsen berekenen om te zien wat ik qua voorraad mee moet nemen, zorgen dat mijn fiets en uitrusting in orde zijn etc. Ik vind het leuk om met de voorbereiding van zulke reizen bezig te zijn. Zoek naar goede kaarten en zien welke plaatsen ik wil aan doen, wat voor mooie routes er mogelijk zijn, hoeveel tijd ik heb om er te komen en wat ik er allemaal tussen kan proppen. Ik kan uren naar kaarten kijken en verschillende routes overdenken en afwegen, de uiteindelijke beslissing gebeurd toch onderweg.
Waar maak je gebruik van om je route te bepalen/ vakantie samen te stellen?
Ik maak het liefst gebruik van kaarten. Als ik denk dat ik ergens moeite ga hebben met het vinden van overnachtingen zoek ik misschien mogelijkheden in de buurt op, maar dat gebeurd zelden. Ik praat met vrienden en familie over regio’s en hoor graag hun verhalen aan. Soms is dat een inspiratie om ergens heen te gaan, of een bepaalde route wel of niet te nemen. En het internet is een zee van informatie. Blogs van andere fietsers zijn leuk om te lezen en vaak is er een wereld van informatie te vinden.
Aan welke route heb je de beste herinnering en waarom?
Aan al mijn routes heb ik goede herinneringen. Ze zijn allemaal voortgekomen uit een nieuwsgierigheid die ik nog steeds heb. Soms zijn omstandigheden van stukken van een route minder, maar het geheel is nooit een tegenvaller. Maar als ik een voorbeeld moet geven is het misschien wel fietsen van Madrid naar Valencia. Het was eind januari en ik had een maand om in Valencia te komen. Vrienden van mij raadden mij aan Toledo te bezoeken als ik tijd had. Ik had niks dan tijd en ging die kant op. Het waren een zware 2 dagen. 2, want de dagen zijn kort in januari, ik sliep slecht door de kou en de wind! De wind woei eindeloos tegen mij in. Zelfs heuvelaf moest ik trappen. Uitgeput ploegde ik de bult van de binnenstad van Toledo op, waar het 2 dagen uitrusten en ontdekken was. Hierna was het een week tegen de wind vechten, vaak met regen. Maar de windmolens bij Consuegra stonden er in de zon schitterend bij. En toen ik eenmaal Andalusië in fietste begon de zon zowaar weer te schijnen. De contrasten van mijn tijd in Spanje waren groot. Regen afgewisseld door zon. Aan de kust was het ‘s nachts regelmatig onder 0, terwijl ik in de middag in t-shirt en korte broek fietste. Ik was de jongste toerist in omstreken en ben maar 1 andere fietser tegengekomen tot Barcelona. En terwijl het aan de kust vol stond met senioren in campers was het even landinwaarts bijna leeg. En iedereen was vriendelijk en verrast door die rare vrouw op de fiets in februari.
Wat is jouw favoriete land?
Een moeilijke vraag. Nederland en Duitsland hebben een goede infrastructuur voor fietsen, en Nederland heeft veel campings. In Nieuw-Zeeland zijn de contrasten in het landschap groot op hele kleine afstanden en was dat volop genieten. In Australië ben ik verliefd geworden op de uitgestrekte en lege outback. Toch moet ik denk ik kiezen voor Indonesië. Ik heb relatief weinig gezien, maar 8 van 17.500 eilanden, maar het eigen karakter dat elk eiland had en het verschil er tussen was een geweldige ervaring. Het eten en de gastvrijheid van mensen hoort daar ook echt bij. En er is nog veel meer te ontdekken, dus als ik een kans heb om terug te gaan met mijn fiets zal ik die zeker grijpen.
Geef een voorbeeld van een dierbare herinnering?
De ongekende gastvrijheid van mensen zijn allemaal dierbare herinneringen die moeilijk uit te leggen zijn.

Wat neem je mee, wat laat je thuis?

Ga je graag kamperen of kies je liever voor wat meer comfort bij een b&b of hotel?
Dat ligt eraan waar ik heen ga. Waar mogelijk kampeer ik, mijn tent noem ik ook mijn 2e huis. Maar soms is een hostel fijn, na weken fietsen en kamperen is een bed en een grote keuken prettig. Ook het sociale aspect wat erbij komt kijken is een fijne afwisseling. Lopend naar de binnenstad kunnen om toerist te zijn is een goede afwisseling van hele dagen fietsen. Soms liggen campings ook gewoon ver van een stad, fijn voor de rust natuurlijk, maar ik vind een museum bezoeken en in alle rust rondslenteren door een stad ook prettig. Bij veel slecht weer op niet-fietsdagen vind ik een hostel ook prettig.
Op fietsvakantie gaan limiteert het aantal persoonlijke spullen en bezittingen om mee te nemen. Noem eens 3 dingen waar jij niet zonder kunt?
Mijn Kindle staat echt op 1. Ik lees graag en zeker als het vroeg donker wordt lig ik graag in bed een spannend boek te lezen. Dat de batterij een eeuwigheid mee gaat is echt een bonus. Mijn andere luxe-product is een French-press thermosfles. Gekocht na een lange tocht waarbij ik vaak een flinke voorraad mee moest nemen, was het echt een luxe aankoop toen de voorraad teruggebracht werd tot ⅕ van eerder. Goede gemalen koffie erbij en de rust hebben om ergens in de ochtend gewoon te zitten en te genieten van de omgeving met een kop koffie. Ik kan ook makkelijk zonder koffie, ga vaak juist tijdens het fietsen zonder, maar soms is het heel fijn om te hebben. Al gebruik ik het maar 1 ochtend in 10 dagen, dan nog neem ik hem mee als er ruimte is. Als laatste een dagboek en/of kleurboek. Vaak allebei. Iets om in te schrijven, in te kleuren en uiteraard de bijbehorende potloden en pennen. Het zou ook op je telefoon kunnen, maar ik ben liever op papier bezig. Soms is het fijn ergens te zitten en te schrijven, of je omgeving te tekenen. Het is iets wat mij rust geeft.

Ben je een comfort-fietser of een grammenjager?
Meer comfort dan grammenjager. Ik let wel op wat ik meeneem, zeker bij de langere tochten. Maar het moet comfortabel blijven. Zeker voor de langere tochten heb ik al snel iets meer bij mij dan nodig, dat is dan vaak qua kleding en qua eten. Toch probeer ik te beperken hoeveel ik meeneem, niet zozeer voor het gewicht als wel voor het kunnen vinden van dingen in mijn tassen!
Vertel eens iets over jouw fiets. Heb je wellicht nog andere type fietsen?
Mijn fiets voor de tochten is een Hardrock van Specialized, een mountainbike model. Oorspronkelijk gekocht in Laos begin 2012, en er zijn wat aanpassingen aan gedaan in de tijd. Zo was de voorvorkvering wat gaan roesten en is er een vaste voorvork voor in de plaats gekomen. Ook zijn de voor- en achterdrager geplaatst en vervangen. Mijn zadel is een leren Brooks waar ik heerlijk op zit. Het is een fijne fiets waar ik hopelijk nog lang mee op vakantie kan. Toen ik begon had ik nooit verwacht er zo ver mee te zullen fietsen! Sinds kort heb ik een racefiets. Momenteel is het met name voor fietsen naar het kantoor, maar ik wil er ook dagtochten mee doen en misschien hier en daar een weekeind weg, als ik niet ga kamperen want daar is de fiets niet voor gemaakt.
Vaak wordt ons gevraagd ‘Heb je nog tips voor me’? Wat zou jij antwoorden?
Een fietsvakantie kan zo groot en klein zijn als je zelf wilt. Laat je niet te veel aanpraten hoe het zou ‘moeten’ en bewaak je eigen plezier. Het is tenslotte jouw vakantie. Neem de tijd en ben nieuwsgierig naar de dingen om je heen. Voorbereiden is goed, maar probeer open te staan voor de spontane dingen die je tegenkomt onderweg.